บทที่ 147 เสี่ยวเหวินเหยาที่สับสน

เมื่อได้ยินคำตอบของลู่เฉิน ชินอวี้ซานคิดในใจว่า เป็นอย่างที่คิดจริงๆ มันคืออาวุธสังหารหมู่ประเภทเดียวกับปืนใหญ่ลูกระเบิด

เมื่อนึกถึงภาพลูกกระสุนที่ยิงออกจากปืนใหญ่ลูกระเบิดระเบิดออก สามารถทำให้ปรมาจารย์ถูกระเบิดเป็นชิ้นๆ ในพริบตา ชินอวี้ซานรู้สึกหนาวสันหลังขึ้นมา

หากอาวุธแบบนี้ถูกผลิตขึ้นอย่างมหาศาล ต่อไปปรมาจารย์คงไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดา เพราะแม้แต่คนธรรมดาที่ใช้ปืนใหญ่ลูกระเบิดก็สามารถฆ่าปรมาจารย์ได้เช่นกัน