ชูอวี่ฉินไม่ได้พูดต่อ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวและแดงก่ำด้วยความอาย
เมื่อเห็นว่าชูอวี่ฉินยินยอมแล้ว ลู่เฉินรีบพูดทันทีว่า "ป้าชู คุณวางใจได้ ถึงแม้ผมจะชอบความงาม แต่ผมก็ยังมีการควบคุมตัวเองได้ในระดับหนึ่ง ผมจะไม่ทำอะไรเกินเลยแน่นอน"
"ถ้าผมกล้าทำอะไรเกินเลย คุณก็ตบหน้าผมสองที ให้ผมได้สติกลับมา"
ชูอวี่ฉินถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า "ก็ได้ งั้นคุณมาเถอะ"
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ลู่เฉินไม่ลังเลที่จะดึงชูอวี่ฉินเข้ามาในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง