บทที่ 255 เจ้าจะต้องเสียใจ

ชูอวี่ฉินและหลินวั่นยุนเดินออกมาจากเรือนหยุนหรงพร้อมกัน ทั้งสองคนดูเหมือนจะรู้สึกอึดอัดใจ ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร

ถึงแม้ว่าชูอวี่ฉินจะเดาได้ตั้งนานแล้วว่าลู่เฉินได้กินเฉินหวั่นหรงจนหมดเกลี้ยง แต่การที่เธอบังเอิญมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็เป็นครั้งแรก

หลินวั่นยุนก็เช่นกัน แม้เธอจะรู้ว่าเฉินหวั่นหรงได้กลายเป็นหญิงของลู่เฉินไปแล้ว แต่เธอไม่เคยคิดว่าเฉินหวั่นหรงที่ปกติเย็นชาและถูกความแค้นบดบังสายตา จะมีอีกด้านหนึ่งเช่นนั้น