บทที่ 165 หอกรบไร้นาม

จ้านหลานรู้สึกเหมือนอยู่คนละภพ เธอมองหอกในมือของเธออีกครั้งอย่างละเอียด

มันคือหอกรบไร้นามของเธอจริงๆ!

แต่ว่า มู่เยียนพบหอกรบไร้นามได้อย่างไร?

มู่เยียนก้มมองดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของจ้านหลาน ขนตายาวของเธอสั่นระริก ดูเหมือนว่าเธอจะชอบหอกเล่มนี้มาก

จ้านหลานเงยหน้าขึ้น สบตากับดวงตาของมู่เยียนที่ลึกราวกับสระน้ำ เขาพูดว่า: "หอกเล่มนี้ดูเหมาะกับเจ้ามาก!"