บทที่ 72 เชิญพ่อตาออกจากเขา

"อืม อร่อยจริงๆ" จ้าวอวี่ชิงกินข้าวไปพลางชมไปพลาง "อาหารที่ลุงสองทำมันไม่เหมือนใคร ถ้าผ่านไปสักพัก ไม่ได้กินอาหารที่ลุงทำสักมื้อ ฉันรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปอย่าง"

เจ้าไห่หัวเราะ "ดูเธอนี่ หิวจนตาลุกวาว อยากกินเมื่อไหร่ก็มาเมื่อนั้นสิ"

จ้าวยู่ซินถาม "พ่อ พ่อมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องที่สวี่หยางอยากซื้อกิจการร้านหม้อไฟครอบครัวไฟประมง?"

เจ้าไห่ครุ่นคิดก่อนตอบ "การตัดสินใจของสวี่หยาง ฉันไม่ก้าวก่าย พวกเธอคนรุ่นใหม่มีวิสัยทัศน์ที่ดีกว่าพวกเราคนรุ่นเก่าในหลายๆ ด้าน คำแนะนำของพวกเรา อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเสมอไป ฉันไม่มีคำแนะนำอะไรให้สวี่หยางหรอก ถ้าเขาคิดจะทำ และคิดดีแล้ว ก็ทำไปเถอะ"