"เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวผมจะให้เจ้าของร้านเอาออกมาให้ดู" หยางจิ่งเซิงพูด
"ได้ ให้เจ้าของร้านเอาออกมาเถอะ" สวี่หยางรู้สึกว่าการดูสักหน่อยก็ไม่เป็นไร อย่างไรก็ไม่เสียเวลา
ทั้งสองคนนั่งพักบนเก้าอี้ในร้าน
หยางจิ่งเซิงพูดกับชายวัยกลางคนที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ว่า "เจ้าของร้าน พวกเราไปเอาสมบัติล้ำค่าจากห้องหลังกันเถอะ"
ขณะพูด เขาขยิบตาให้ชายคนนั้น
เจ้าของร้านวัยกลางคนไม่รู้ว่าหยางจิ่งเซิงจะทำอะไร ในห้องหลังไม่มีสมบัติล้ำค่าอะไรเลย