บทที่ 297 มันไม่เกี่ยวกับฉันจริงๆ

สวี่เต๋อหมิงและเจียงชิวผิงกลับถึงบ้าน

สวี่หยางอยู่บ้านคนเดียว จ้าวยู่ซินออกไปทานข้าวกับเพื่อน ยังไม่กลับมา

"พ่อ เกิดอะไรขึ้นครับ?"

สวี่หยางเห็นพลาสเตอร์ปิดแผลที่หางตาของพ่อ เห็นได้ชัดว่ามีบาดแผล

"เฮ้อ วันนี้ตอนที่พวกเรากำลังกินข้าวกัน พวกเราเจอจ้าวยู่ลู่..."

สวี่เต๋อหมิงและเจียงชิวผิงนั่งลงบนโซฟา เจียงชิวผิงเล่าสถานการณ์คร่าว ๆ

"ลูกเศรษฐีคนนั้นเป็นใคร?" สีหน้าของสวี่หยางเคร่งขรึม