บทที่ 20 ลงมือ
"อยู่ไหม มีอะไรหรือเปล่า?"
เซี่ยเสวียเดินออกมาจากในบ้าน เห็นคนทั้งสามมีท่าทางเกเรก็รู้สึกว่าพวกเขาไม่ใช่คนดี
"เฮ้อ ลืมกันเร็วจังนะ บอกมาสิ เงินที่ติดหนี้พี่หลงของพวกเรา จะใช้คืนเมื่อไหร่?!"
ทั้งสามคนเดินอ้อมเซี่ยเสวียเข้าไปในร้านโดยตรง ส่ายหัวพลางมองสำรวจสภาพภายในร้าน
"ช่วยให้เวลาฉันอีกสักหน่อยนะ ฉันจะคืนเงินทั้งต้นทั้งดอกให้พวกคุณแน่นอน"
เซี่ยเสวียตกใจทันที กลัวว่าพวกเขาจะทำอะไรรุนแรง จึงต้องพูดดีๆ เพื่อให้พวกเขาใจเย็นก่อน