บทที่ 25 น้องเขยเลวทราม

หวังเฮ่าวิ่งเหยาะๆ มาถึงบ้านของเจิ้งไฉ่เหลียน เห็นเจิ้งไฉ่เหลียนกำลังเดินไปมาอย่างกระวนกระวายอยู่ในลานบ้าน

"พี่ไฉเหลียน เกิดอะไรขึ้นหรือ?" หวังเฮ่าถามด้วยความเป็นห่วงทันทีที่เข้าประตูมา

เจิ้งไฉ่เหลียนเมื่อเห็นหวังเฮ่า ราวกับเห็นผู้ช่วยเหลือ ดวงตาเธอเปล่งประกาย แล้วโผเข้าสู่อ้อมกอดของหวังเฮ่า

เธอพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น "เฮ่าจื่อ ยาย่าอาจจะไม่ได้เรียนหนังสือแล้ว"