"อย่าทำแบบนี้...ที่นี่ยังมีชาวบ้านอยู่นะ"
เจิ้งไฉ่เหลียนแก้มแดงระเรื่อ รีบผลักหวังเฮ่าออกไป
หวังเฮ่าหัวเราะคิกคัก "แล้วยังไงล่ะ? เราสองคนก็ไม่ใช่ครั้งแรกนี่ ฉันไม่กลัวหรอกว่าใครจะเห็น"
"ฉันกลัว..."
เจิ้งไฉ่เหลียนกัดริมฝีปากอย่างเขินอาย พูดเสียงเบา
"ฉันยังไม่ชิน"
"ไม่เป็นไร ค่อยๆ ชินไป"
หวังเฮ่าลูบผิวนุ่มของเธอเบาๆ สายตาเร่าร้อนจ้องมองหน้าอกอวบอิ่มขาวผ่องของเธอ