"เสียดายอะไรหรือครับ" หวังเฮ่าถามอย่างร้อนใจ
"น้องชาย ฉันบอกเธอนะ เห็ดหลินจือของเธอนี่มีอายุถึงสามร้อยปีเชียวนะ เห็ดหลินจือที่มีอายุขนาดนี้หายากมาก ถ้าเอาไว้สะสมจะมีมูลค่าสูงกว่า น่าเสียดายที่ตอนนี้มันขาดสปอร์เห็ดไปเยอะขนาดนี้ เลยได้แค่เอาไปทำยาเท่านั้น"
เผิงไห่หลินคิดสักครู่แล้วพูดต่อ
"ถ้ามันสมบูรณ์ไม่มีตำหนิ เอาไว้สะสมได้ราคาหกล้าน แต่ถ้าเอาไปทำยาก็จะได้น้อยลง อย่างมากก็แค่สี่ล้าน ไม่มากกว่านี้แล้ว"