พวกน้องๆ ของเจิงเฉียงเห็นสถานการณ์แล้วกลัวจนขาสั่น ไม่รู้จะหนีไปทางไหนดี
พวกเขาได้เห็นกับตาตัวเองว่าเจิงเฉียงถูกลูกน้องของอาคุนจับตัวไว้ และยังต้องมองดูเขาถูกทุบตีอย่างไม่อาจช่วยเหลือ
"รีบไสหัวไปให้พ้นซะ!"
อาคุนตวาดใส่พวกลูกน้องของเจิงเฉียง คนพวกนั้นเหมือนได้รับอภัยโทษ ต่างพากันวิ่งหนีกระเจิดกระเจิง
ในตอนนั้นเอง เสียงกริ่งก็ดังขึ้น ประตูโรงเรียนถูกเปิดออก ชีซือหานเดินออกมาท่ามกลางกลุ่มเพื่อนร่วมชั้น ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม