บทที่ 173 ไร้น้ำใจ

หวังเฮ่ารับสาย ซูเจิ้นผิงพูดอะไรบางอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่องอีกแล้ว

"เฮ้! นายจริงๆ แล้วไม่คิดจะกลับมาใช่ไหม? งั้นฉันจัดการเองแล้วกัน!"

ตอนนี้หวังเฮ่ารู้สึกหงุดหงิดมาก ไม่มีอารมณ์เหลือพอที่จะไปเดาความหมายที่แท้จริงในคำพูดของซูเจิ้นผิง เขาจึงตกลงให้อีกฝ่ายจัดการตามที่เห็นสมควร

หลังจากวางสาย หน้าจอมือถือของหวังเฮ่ายังแสดงสายที่ไม่ได้รับอีกสามสาย เป็นของจางเสวียผินที่โทรมาเมื่อวาน หวังเฮ่ารู้ดีว่าต้องเป็นการถามถึงสถานการณ์ของเสี่ยวเหว่ยแน่นอน