บทที่ 224 ควรให้อภัยเมื่อมีโอกาส

"เจ้า......"

อู๋หยางหมิงตั้งใจจะด่าอี้เฉินกวงว่าไม่รู้จักคำว่าน้ำใจ แต่เพราะเมื่อครู่เขายังหายใจไม่ทั่วท้อง และไม่กล้าโมโหอีก จึงได้แต่กดความโกรธในใจเอาไว้

"เฒ่าอู๋ ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรสองพันสองร้อยล้านก็ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย ผมให้เวลาคุณ คุณค่อยๆ คืนก็ได้!"

เหวินหย่งหลินคิดแล้วคิดอีก ก็ยังคิดว่าไม่ควรบีบอู๋หยางหมิงมากเกินไป ถ้าบีบจนเขาตาย แล้วจะไปเอาเงินคืนจากใคร? อู๋เจี้ยนจงเด็กหนุ่มที่ไร้ความสามารถคนนั้นคงเป็นไปไม่ได้แน่