บทที่ 270 หัวที่มีค่าเกินไป

"หวังเฮ่า นี่เป็นตำรวจจากสถานีตำรวจเมือง พอดีคืนนี้พวกเขาต้องไปทำธุระที่อำเภอชื่อเฉิง เธอกับซุน เล่าซานก็นั่งรถพวกเขากลับอำเภอชื่อเฉิงไปเถอะ! ฉันไม่เชื่อว่าหมีป่าจะกล้าบ้าบิ่นถึงขนาดแย่งคนในรถตำรวจ!"

เหวินหย่งหลินชี้ไปที่รถตำรวจนอกประตูพลางพูด

ขณะนี้หมีป่ากำลังนั่งอยู่ในสำนักงานของตัวเอง สีหน้าหม่นหมอง เพราะเวลาผ่านไปหนึ่งวันแล้ว แต่ทางฝั่งของหวังเฮ่ายังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ