"ฮิฮิ!"
เสียงนี้ปรากฏขึ้นอีกครั้งเป็นระยะๆ โดยไม่มีรูปแบบที่แน่นอน ทุกครั้งที่เสียงหัวเราะนี้ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เสินซือยีก็จะตกใจจนตัวสั่น โชคดีที่มีหวังเฮ่าอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นเธอคงเป็นลมไปนานแล้ว
ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องพัก 414 อีกครั้ง บรรยากาศภายในเปลี่ยนไปทันที
รู้สึกอึดอัดมาก ราวกับว่าทั้งห้องถูกปกคลุมด้วยพลังลึกลับบางอย่าง แต่หวังเฮ่าไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย