บทที่ 342 ความจริงปรากฏ

เมื่อได้ยินคำพูดของหวังเฮ่า ลูกน้องของซิงฮวาที่อยู่นอกระเบียงทางเดินต่างตกใจถอยหลังกันไปเป็นแถว ระเบียงทางเดินที่ไม่ได้กว้างขวางอะไรนัก ตอนนี้แน่นไปด้วยลูกน้องของซิงฮวา พูดได้ว่าคนเบียดคนจนไม่สามารถขยับแขนขาได้เลย

ถ้าหวังเฮ่าพุ่งออกมา พวกเขาก็ไม่สามารถตอบโต้ได้เช่นกัน

สายตาของทุกคนจู่ๆ ก็หันไปมองคนที่อยู่แถวหน้าสุด เพราะถ้าหวังเฮ่าพุ่งออกมา พวกเขาก็คือด่านแรกที่จะต้องขวางหวังเฮ่า