บทที่ 9 เป็นเธอจริงๆ

แสงจันทร์อันเย็นยะเยือกในค่ำคืนนี้สาดส่องลงมาอย่างสว่างไสว หล่อประกายสีขาวเงินบางๆ ลงบนร่างของลู่เซิง

เส้นผมดำหนาของหญิงสาวถูกมวยขึ้นอย่างหลวมๆ มีเพียงผมม้าสองปอยที่หยักเป็นลอนตกลงมาทั้งสองข้าง ทรงผมเรียบง่ายคู่กับต่างหูพู่คริสตัลที่ดูเกินจริงเล็กน้อย ทำให้ใบหน้าที่เล็กอยู่แล้วดูเล็กลงไปอีก

เมื่อเงยหน้าขึ้น ชุดราตรีทรงหางปลาสีน้ำเงินเข้มที่ทำจากผ้าไหม สายคล้องคอแบบฝรั่งเศสสองเส้นพาดอยู่บนไหล่เล็กกลมกลึง ขับให้ลำคอขาวสวยและกระดูกไหปลาร้าที่งดงามโดดเด่นขึ้นมา