บทที่ 132 ลู่เชียนโหรวทำตัวเป็นปีศาจอีกแล้ว

เมื่อลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า ลู่โหย่วหมิงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

เขาจำได้ว่าเมื่อคืนเขามีไข้ ไข้ขึ้นจนเขารู้สึกมึนงงและสับสน

ในความเลือนราง เขาได้ยินเสียงเคาะประตู เขาพยายามฝืนลุกไปเปิด แต่พอเปิดประตูก็ล้มทับลู่เซิงทันที

หลังจากนั้น เขาจำได้ว่าหญิงสาวคล้ายกับก้มตัวลงแล้วอุ้มเขาแบบเจ้าหญิงโดยตรง

นึกถึงตรงนี้ ลู่โหย่วหมิงก็กระตุกมุมปากเล็กน้อย

...คงเป็นความฝันทั้งหมดสินะ