บทที่ 158 รักษาพี่ชายคนที่สามให้หาย + ตัวตนที่สี่ปรากฏตัว
เด็กชายตัวน้อยชัดเจนว่ายังไม่เข้าใจความหมายของคำว่า [อนาคต] อย่างถ่องแท้ สีหน้าดูงุนงงอยู่บ้าง
ลู่เซิงพูดต่อไปอย่างจริงจัง "เวลาในอนาคตยังอีกยาวนาน ชีวิตคนเราก็ย่อมต้องพบเจอพายุฝนและอุปสรรคมากมาย"
"พี่หวังว่าน้องจะเป็นเหมือนดอกทานตะวันในมือนี้ ไม่กลัวพายุฝน หัวใจมุ่งสู่แสงอาทิตย์ และกล้าหาญตลอดไป"
ลู่จื่อเย่ตัวน้อยกะพริบตาอย่างงุนงง
เขาไม่รู้จักพี่สาวตรงหน้า และไม่รู้ว่าทำไมพี่คนนี้ถึงพูดเรื่องแบบนี้กับเขาอย่างกะทันหัน