ไม่ว่าอย่างไร คนตรงหน้านี้ก็คือแม่แท้ๆ ของเธอ พวกเธอมีสายเลือดเดียวกัน
ในบ้านหลังนี้ คงมีเพียงอาม่าจางเท่านั้นที่ยังเรียกเธอว่าเหยียนเหยียน
อาม่าจางรีบปฏิเสธทันที
"เหยียนเหยียน ฉันไม่ได้ขาดเงิน"
ซ่งอี้เหยียนใช้ชีวิตในตระกูลซ่งไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่แล้ว เหมือนเดินบนเส้นด้าย อาม่าจางไม่อยากรับเงินของซ่งอี้เหยียนอีก
"เก็บไว้เถอะ" ซ่งอี้เหยียนยัดบัตรใส่มืออาม่าจาง "วางใจเถอะ ฉันไม่ได้ขาดเงินในตระกูลซ่ง"