เสี่ยวจิ่นสิงถูกหลิวหลีผลักออกไป
ที่ไกลออกไป
มีหญิงสาวชุดขาวคนหนึ่งยืนรออยู่
เพียงแค่แวบเดียว เสี่ยวจิ่นสิงก็รู้ว่าเงาร่างงดงามนั้นเป็นใคร
หลิวหลีรีบยิ้มพูดว่า "ไท่หวงไท่โฮ่วคิดถึงคุณหนูไป๋เช่นกัน จึงเชิญคุณหนูไป๋ไปพบที่ตำหนักด้วย"
"อืม" เสี่ยวจิ่นสิงพยักหน้า มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มชัดเจน
ไป๋โม่วั่นเมื่อเห็นเสี่ยวจิ่นสิงก็ยิ้มอย่างสดใส
เธอเดินมาหยุดตรงหน้าเสี่ยวจิ่นสิง เรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "พี่จิ้นสิง"