บทที่ 65 เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ตบหน้าอย่างบ้าคลั่ง! (7000 คำ)_4

"อาม่าอู๋ปิดปากข้าโดยพลการ ทำให้ข้าแทบพูดไม่ออก นี่เรียกว่าผู้น้อยลบหลู่ผู้ใหญ่ไม่ใช่หรือ?!" เย่ชีฉือถามอวี๋ชิงเหวียนอย่างช้า ๆ ทีละคำ

แม้จะนอนอยู่ และยังมีเลือดเต็มตัว แต่ในตอนนี้บรรยากาศรอบตัวเย่ชีฉือทำให้คนรู้สึกหนาวสั่น

ผู้หญิงคนนี้ มีความมั่นใจมาจากไหนกัน ถึงได้กล้าเผชิญหน้ากับนางเช่นนี้!

"บ่าวใจร้อน ไม่ได้ตั้งใจจะปิดปากฮองเฮาเฉิน เพียงแต่เห็นว่าฮองเฮาเฉินร่างกายอ่อนแอ กลัวว่าฮองเฮาเฉินจะขยับตัวมากเกินไป จึงอยากจะห้ามไว้" อาม่าอู๋ที่คุกเข่าอยู่ข้าง ๆ รีบพูดขึ้น