บทที่ 117 วันหยุดสุดสัปดาห์ที่คึกคัก

หลังจากที่ซูผิงกินอาหารเสร็จแล้ว เขาก็ทักทายแม่ของเขาก่อนที่จะขึ้นไปบนห้องของตัวเอง

เมื่อมาถึงห้อง ซูผิงก็โยนตัวเองลงบนเตียง เขากำลังจะเริ่มฝึกฝน แต่จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอก เขาจึงหยุดการฝึกฝนและเงยหน้าขึ้นมอง

ประตูห้องเปิดออกพอดี ซูหลิงเยว่ผลักประตูเข้ามา

ใบหน้าของเธอดูสงบ แต่ดวงตากลับเป็นประกาย เธอไม่กล้าสบตากับซูผิงโดยตรง เห็นได้ชัดว่าภายในใจของเธอไม่ได้สงบเหมือนที่แสดงออกมาภายนอก