บทที่ 209 เครื่องหมายคัดเลือกล่วงหน้า

เร็วเหลือเกิน!

ซูผิงไม่ทันได้หลบหลีก ได้แต่รีบกางโล่ดาวขึ้นมาป้องกัน

แสงสีทองวาบขึ้น ทะลุผ่านโล่ดาว พุ่งตรงกระแทกเข้าที่ศีรษะของซูผิง

อื้อ!

ซูผิงรู้สึกว่าสมองของเขาอื้ออึงไปหมด มีความว่างเปล่าบางอย่าง เมื่อเขาได้สติกลับมา รู้สึกว่าหน้าผากร้อนผ่าว ราวกับมีบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวอยู่บนหน้าผาก ความรู้สึกนี้แปลกประหลาดและน่ากลัวอย่างยิ่ง

ซูผิงยื่นมือไปสัมผัส รู้สึกว่าหน้าผากนูนขึ้นเป็นลายเนื้อคดเคี้ยว