บทที่ 45 คนจนเท่านั้นที่เล่นพนันหยก
"ไอ้สัตว์!" สีหน้าของหวังหลิงเปลี่ยนไปมาหลายครั้ง สุดท้ายก็บีบคำประหลาดออกมาอย่างฝืดๆ
"เดี๋ยวก่อน ผมขอถามว่าเกิดอะไรขึ้น" จางเหมิงหลงยังคิดว่าควรโทรหาหงอี้เพื่อยืนยันสักหน่อย
"หงอี้ ผมมาถึงงานแล้ว อาจารย์ทั้งสามท่านนี้ หยู, เมิ่ง, และไป๋ คุณเป็นคนจัดการเหรอ?"
"ใช่ครับ คุณจาง"
"พวกเขาไม่ใช่ผู้อาวุโสในวงการพิสูจน์หยกหรอกเหรอ? คุณจ้างพวกเขามาด้วยเงินเหรอ?" จางเหมิงหลงพูด "ไม่จำเป็นเลยนะ คุณก็รู้ว่าผมแค่อยากใช้เงิน ไม่ได้อยากหาเงิน การทำแบบนี้ทำให้ผมลำบากใจมาก"