บทที่ 179 คุณเรียกนี่ว่าห้ามทะเลาะกันหรือ?

เวลาผ่านไปทีละนาทีทีละวินาที จางเหมิงหลงนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น กินบ้างดื่มบ้างตามปกติ ลู่อี้เหยามองเขาด้วยสายตากังวล แฟนสาวของหวังหลิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนหวังหลิงยืนเกาะหน้าต่างมองออกไปข้างนอก ปากพึมพำอะไรบางอย่าง

"ทำอะไรน่ะ กินสิ ยืนเกาะหน้าต่างจะเห็นอะไร? จะเห็นพระเจ้าหรือไง?" จางเหมิงหลงหยิบองุ่นลูกหนึ่งขว้างใส่หัวของหวังหลิง