บทที่ 9 เด็กสาวคนนี้ฉลาดขึ้นแล้ว

เวินฉุนฉุนได้ยินคำพูดนั้น แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ที่แท้เวินถิงอวิ่นก็ไม่ได้สงสัยเธอนี่นา

แต่คำพูดของเขา ทำไมฟังแล้วรู้สึกหงุดหงิดอย่างนี้ล่ะ?

"นายสิโง่" เธอแกล้งพูดอย่างโมโห

เวินถิงอวิ่นหัวเราะ ยื่นมือไปบีบแก้มอวบอิ่มสีชมพูของเธอ "เธอนั่นแหละโง่จริง ๆ!"

"ไปให้พ้น!" เวินฉุนฉุนเหยียบลงบนหลังเท้าของเขาทีหนึ่ง แล้วลุกขึ้นวิ่งหนี

"เวินฉุนฉุน เธออย่าเพิ่งไป เธอกล้าเหยียบฉัน คอยดูสิฉันจะตีเธอให้ตาย..."