บทที่ 9 เด็กสาวคนนี้ฉลาดขึ้นแล้ว
เวินฉุนฉุนได้ยินคำพูดนั้น แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ที่แท้เวินถิงอวิ่นก็ไม่ได้สงสัยเธอนี่นา
แต่คำพูดของเขา ทำไมฟังแล้วรู้สึกหงุดหงิดอย่างนี้ล่ะ?
"นายสิโง่" เธอแกล้งพูดอย่างโมโห
เวินถิงอวิ่นหัวเราะ ยื่นมือไปบีบแก้มอวบอิ่มสีชมพูของเธอ "เธอนั่นแหละโง่จริง ๆ!"
"ไปให้พ้น!" เวินฉุนฉุนเหยียบลงบนหลังเท้าของเขาทีหนึ่ง แล้วลุกขึ้นวิ่งหนี
"เวินฉุนฉุน เธออย่าเพิ่งไป เธอกล้าเหยียบฉัน คอยดูสิฉันจะตีเธอให้ตาย..."