บทที่ 12 กู้หลินเฉากำลังช่วยเธอหรือ

เวินฉุนฉุนรำพึงในใจ แต่สายตาที่มองออกไปด้านข้างกลับเห็นเวินรู่อี้ที่เมื่อครู่หน้าซีดขาว ตอนนี้กลับมีสีแดงระเรื่อดั่งดอกท้อบนใบหน้า ดวงตาเคลิบเคลิ้มจ้องมองกู้หลินเฉา

เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ เวินรู่อี้หลงรักกู้หลินเฉา

เธอดูดปากเบาๆ กู้หลินเฉามีรูปร่างหน้าตาแบบนี้ ช่างดึงดูดคนจริงๆ มีเพียงเจ้าของร่างเดิมที่โง่เขลา ถึงได้เชื่อคำโกหกของเวินรู่อี้ หลีกเลี่ยงห่างไกล ถูกเวินรู่อี้ยุยงจนหนีตามชายอื่นไป สุดท้ายจบชีวิตอย่างน่าอนาถ...