บทที่ 98 ฉันเดาเจตนาของนางได้
ท่านหญิงเฒ่าตระกูลเวินขมวดคิ้ว "ทำไมจะเป็นแซ่หลิวได้? เธอชื่อหรูอี้ต่างหาก..."
"ได้ยินว่าเป็นชื่อที่ฮ่องเต้พระราชทานให้เอง" เวินซื่อชิงพูดขัดขึ้น หยุดชั่วครู่แล้วเกลี้ยกล่อมต่อ "เมื่อเขาถึงกับเปลี่ยนแซ่แล้ว นั่นก็แสดงว่าไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับตระกูลเรา ท่านแม่ก็ไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้อีกจะดีกว่า"
ท่านหญิงเฒ่าตระกูลเวินได้ยินดังนั้น สีหน้าหม่นหมอง "พูดเหลวไหล หรูอี้เติบโตในบ้านเราตั้งแต่เด็ก แม้จะเป็นลูกบุญธรรม แต่ก็ได้รับการอบรมเลี้ยงดูเยี่ยงคุณหนูตระกูลใหญ่ เธอจะตัดขาดจากตระกูลเราได้อย่างไร?"