บทที่ 114 กู้หลินเฉาชวนนาง

เวินฉุนฉุนพอได้ยินก็แสดงความยินดีบนใบหน้า รีบตอบรับทันที "ได้เลยค่ะ องค์ชายอ๋อง พรุ่งนี้รอหม่อมฉันนะคะ"

กู้หลินเฉากำลังชวนนางไปเที่ยวหรือ?

โอ้ ไม่คิดว่ากู้หลินเฉาที่ดูเคร่งขรึมจะรู้จักชวนนางไปเที่ยวด้วย

เมื่อเห็นสาวน้อยมีแววตาเปล่งประกาย กู้หลินเฉาก็รู้สึกโล่งอกโดยไม่รู้ตัว กำปั้นที่บีบแน่นค่อยๆ คลายออก

คราวนี้ เวินฉุนฉุนไม่ได้อยู่นานอีก เดินจากไปอย่างรวดเร็ว