บทที่ 174 ตอนนี้เธอสามารถลวนลามเขาได้อย่างเปิดเผย

"เจ้า..." กู้หลินเฉาเอ่ยคำหนึ่งออกมาด้วยความรู้สึกคอแห้งลิ้นแข็ง เวินฉุนฉุนรีบเข้าไปใกล้ทันที "หืม? องค์ชายอ๋องเป็นอะไรหรือ มีอะไรจะสั่งหรือเพคะ?"

กลิ่นหอมอ่อนๆ จากร่างของหญิงสาวพลันลอยเข้าจมูก กู้หลินเฉาอดที่จะรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะไม่ได้

เขาขยับริมฝีปากเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เพียงแค่เงียบๆ แก้เข็มขัดของตัวเอง

เวินฉุนฉุนจ้องมองที่ริมฝีปากสีแดงเข้มราวกับเลือดของเขา และตะลึงไปชั่วครู่