บทที่ 70 ขายซูว่านออกไป
เมื่อเพลงจบลง กู้หมิงจูนั่งกลับที่นั่งด้วยความรู้สึกยังไม่อิ่มเอม ในตอนนั้น มีเสียงถามเบา ๆ ดังมาจากข้าง ๆ "เพลงนี้ นางสกุลซูเป็นคนแต่งหรือ?"
"ใช่แล้ว" กู้หมิงจูตอบออกไปโดยไม่ทันคิด
หลังจากพูดจบ เมื่อเห็นว่าคนที่ถามเธอคือฝู่จิ่งเฉิน เธอจึงตอบสนองช้าไปครึ่งจังหวะ รีบเอามือปิดปาก ดวงตาใหญ่ที่มีสีขาวดำชัดเจนกลอกไปมา ราวกับกำลังคิดหาวิธีแก้ไขสถานการณ์