บทที่ 178 อย่าอดทนจนทำร้ายตัวเอง

เฉินหนิวยิ้มขื่น การมองวังหลวงเป็นเหมือนโรงละคร คงยากสินะ?

แต่เมื่อเห็นสีหน้าสงบนิ่งของซูว่าน เธอก็พลอยได้รับแรงบันดาลใจ จู่ๆ ก็ไม่รู้สึกตื่นเต้นกังวลอีกต่อไป

"เธอไม่ได้แสดงแค่ครั้งเดียวนะ เธอชอบการแสดงละครมาก ต่อไปคงได้เจอสถานการณ์แบบนี้อีกแน่ ดังนั้นเริ่มจากตรงนี้ ทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น

การแสดงละครให้ประชาชนดูก็คือการแสดง การแสดงละครให้ไท่โฮวดูก็คือการแสดง ต่างกันตรงที่เธอต้องแสดงด้วยสภาพจิตใจที่ดีกว่า" ซูว่านกำชับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน