Bölüm 104: Kontrolü Kaybetmek

Ivy.

Yanan ateşler, uzak kükremeler, kan izleri ve daha fazlası.

Bunlar her gözümü kapattığımda zihnime dolan şeylerdi ve çocuklarıma olan sevgimde ve onlarla olan bağımda teselli aramama rağmen, kendimi inanılmaz derecede savunmasız hissediyordum.

Çocuklarımı doğuralı üç gün olmuştu ve Damien'a dokunmayalı da üç gün. Hâlâ eve dönmemişti ve o uzaktayken kalbim her an biraz daha kırılıyordu.

Bazıları bencil olduğumu düşünebilir çünkü burada bana sürekli ilgi gösteren ve dikkatimi isteyen üç eşim daha vardı, ama sorun şuydu ki, bir parçan eksik olduğunda her şey zorlaşıyordu.

Karmaşık olmaya çalışmıyordum.

Sahip olduğum ilişkileri mahvetmeye çalışmıyordum. Herkes sadece iyi olmam gerektiğini düşünüyor gibiydi, ama kimse bir parçanın senden koparılmasının nasıl bir şey olduğunu bilmiyor.

Sevdiğin birinin senden alınması ve onun yaşayıp yaşamadığını bilmemek. Bu his inanılmaz derecede ham bir duyguydu.