Davet

Andrew kızını tebrik etti ve bakışları hızla ağacı tutan adama yöneldi. Aslında bir süredir kızını izliyordu ve onun bu adamın elini tutup mutlulukla konuştuğunu gördüğünde, Andrew bu adamın Abi'nin daha canlı ve mutlu olmasını sağlayan kişi olabileceğini anlamıştı.

Fakat Andrew adamın yüzünü gördüğünde, hemen huzursuz hissetti. Genç adam fazlasıyla yakışıklıydı ve sadece bu değil, sahne görevlisi gibi davranmasına rağmen kimsenin görmezden gelemeyeceği soylu ve ürkütücü bir aurası vardı. Andrew bu genç adamın kesinlikle sıradan biri olmadığını hissedebiliyordu. Hatta, bir keresinde tesadüfen karşılaşıp el sıkıştığı bu ülkenin saygıdeğer cumhurbaşkanından bile çok daha etkileyici bir varlığı olduğuna inanamıyordu. Ama sadece bu değildi. Andrew, genç adamın kızına bakış şeklini gördüğü anda huzursuz olmuştu. Gözlerindeki o bakış... o...