Bölüm 57: Sophia'yı Tekrar Görmek

Herkes oldukça iyi bir ruh halindeyken, bu çile tatmin edici bir şekilde sona erdiği için şehre geri döndüler. Bu noktada, artık kimse genç adam Peter'ı küçümsemeye cesaret edemiyordu.

"Peter, bu sefer sen olmasaydın, burada düşüp kalacaktım. Ben, Hugo Stanley, hayatımı kurtaran bu lütfunu her zaman hatırlayacağım!"

Peter tarafından ağaç köklerinin dolaşıklığından kurtarılan orta yaşlı adam, selam vererek içtenlikle minnettarlığını gösterdi.

"Bu kadar resmi olma, Hugo. Birlikte dışarı çıktık, birini kurtarmak sadece yapılması gereken doğru şeydir."

Peter gülümseyerek yanıtladı.

"Minnettarlık hakkında daha fazla bir şey söylemeyeceğim. Sadece hayatımı kurtardığını biliyorum."

"Peter, beni kurtardığın için ben de sana teşekkür etmek istiyorum. Sen olmasaydın, ölmüş olabilirdim."

Zehirlenmiş olan genç adam minnettarlıkla doluydu. Peter'ın inanılmaz becerileri olmasaydı, ağaçtan gelen zehir onun canını alacaktı.