AlexisDee

"Bir bakayım." Geniş omuzları ve güçlü kaslarıyla yakışıklı profesör, beni zahmetsizce kaldırdı ve masaya yerleştirdi. Güçlü elleri, antrenman sırasında oluşan morluğu incelemek için üniformamın askısını nazikçe indirdi.
"Helanie! Neden hep yaralanıyorsun?" Sesi boğuklaştı, bu da nefesimi tutmaya çalışırken omurgamdan aşağı bir ürperti gönderdi.

Kendime onun profesörüm... ve üvey kardeşim olduğunu hatırlatmak zorundaydım. Onun dokunuşuyla baştan çıkmamalıydım.

"Eğer biri seni yine zorbalık yaparsa, ofisime gel ve ben onlarla ilgileneceğim," diye mırıldandı, güzel gözleri benimkilere kilitlenmişti.

Yasak olduğunu bilmeme rağmen, merak etmeden edemedim—sarhoş olduğu gece hissettiğim eş bağını ona söylemeli miydim?

..

Ebeveynleri birbirlerini reddettiğinde, Helanie babasının meleği olmaktan çıkıp ihmal edilen ve unutulan bir çocuk haline geldi. Ancak on sekizinci doğum gününde, işler karanlık bir hal aldı. Vücudu kızışma dönemine girdiğinde, bir grup alfayı kendine çekti. Onu kurtarmak yerine, gizli alfa erkek arkadaşı kaçtı.

O gece Helanie'nin hayatını sonsuza dek değiştirdi. Saldırıya rıza gösterdiği suçlamasıyla, kendi sürüsü tarafından idama mahkûm edildi. Çaresiz bir şekilde kaçtı, annesini bulmaya kararlıydı.

Beklemediği şey, annesini dört tehlikeli derecede yakışıklı ve vahşi oğlu olan bir başıboş kralla evlenmeye hazırlanırken bulmaktı.

Zorba üvey kardeşleriyle bir eş bağı hissettiğinde işler daha da karanlık bir hal alır, onların pençelerinden kaçabilecek mi yoksa onların baştan çıkarması hayatını aşırı uçlara mı sürükleyecek?

Üvey Kardeş Eşleri Tarafından İddia Edilmiş ve İşaretlenmiş

"Sorun değil. Artık iyiyim," dedim, Lucy'nin elini tutarak o kızların peşinden gidip zorbalığa uğrama riskini almasını engelledim. Sesim pek inandırıcı gelmese de onu rahatlatmaya çalıştım.


"Ama onlar yüzünden kustun," dedi Lucy, yatağıma oturarak. Eli nazikçe sırtımı okşuyordu, endişesi belliydi.


Abartmıyordu. Dolabın kapısı açıldığında gerçekten kusmuştum. Yoğun duygular beni etkilemişti.


"Evet, ama şimdi iyiyim," başımı salladım, kararlı görünmeye çalışarak. Sonra istemeden görmezden geldiğim birine döndüm. "Hey, Gavin!" Sesimde suçluluk vardı. İkizler aklımı o kadar karıştırmıştı ki ona düzgün bir şekilde selam bile verememiştim.


"Selam! Olanları duydum," diye fısıldayarak cevap verdi, Lucy'nin yatağına otururken. "Gerçekten Maximus'a karşı kazanmışsın."


85-İkinci Kız Arkadaş