AlexisDee

"Bir bakayım." Geniş omuzları ve güçlü kaslarıyla yakışıklı profesör, beni zahmetsizce kaldırdı ve masaya yerleştirdi. Güçlü elleri, antrenman sırasında oluşan morluğu incelemek için üniformamın askısını nazikçe indirdi.
"Helanie! Neden hep yaralanıyorsun?" Sesi boğuklaştı, bu da nefesimi tutmaya çalışırken omurgamdan aşağı bir ürperti gönderdi.

Kendime onun profesörüm... ve üvey kardeşim olduğunu hatırlatmak zorundaydım. Onun dokunuşuyla baştan çıkmamalıydım.

"Eğer biri seni yine zorbalık yaparsa, ofisime gel ve ben onlarla ilgileneceğim," diye mırıldandı, güzel gözleri benimkilere kilitlenmişti.

Yasak olduğunu bilmeme rağmen, merak etmeden edemedim—sarhoş olduğu gece hissettiğim eş bağını ona söylemeli miydim?

..

Ebeveynleri birbirlerini reddettiğinde, Helanie babasının meleği olmaktan çıkıp ihmal edilen ve unutulan bir çocuk haline geldi. Ancak on sekizinci doğum gününde, işler karanlık bir hal aldı. Vücudu kızışma dönemine girdiğinde, bir grup alfayı kendine çekti. Onu kurtarmak yerine, gizli alfa erkek arkadaşı kaçtı.

O gece Helanie'nin hayatını sonsuza dek değiştirdi. Saldırıya rıza gösterdiği suçlamasıyla, kendi sürüsü tarafından idama mahkûm edildi. Çaresiz bir şekilde kaçtı, annesini bulmaya kararlıydı.

Beklemediği şey, annesini dört tehlikeli derecede yakışıklı ve vahşi oğlu olan bir başıboş kralla evlenmeye hazırlanırken bulmaktı.

Zorba üvey kardeşleriyle bir eş bağı hissettiğinde işler daha da karanlık bir hal alır, onların pençelerinden kaçabilecek mi yoksa onların baştan çıkarması hayatını aşırı uçlara mı sürükleyecek?

Üvey Kardeş Eşleri Tarafından İddia Edilmiş ve İşaretlenmiş

Emmet'in yüzüne şok içinde bakıyorduk. Ama o, birinin bileziğine takip cihazı yerleştirmek büyük bir mesele değilmiş gibi bakışlarımızdan pek etkilenmiş görünmüyordu.


"Bir takip cihazı mı, Emmet?" Sesim sonunda sakinliğimi kaybederken keskin bir şekilde yükseldi. Yarısı yenmiş pizza dilimini tabağıma geri çarptım, herkesin dikkatini yüzüme çekerek. "Şu anda onu mu takip ediyorsun?"


"O biliyor—" Emmet gözlerini devirdi, umursamaz tavrı öfkemi daha da körüklüyordu.


"Ve sana o bileziği takman için 'izin' mi verdi?" diye sordum, öfkem giderek artıyordu. Tam anlamıyla bir tartışma yaşıyorduk ve Emmet cevap verecek kadar bile rahatsız olmuş görünmüyordu.


Maximus onun soruyu cevaplamasını bekledi ve Emmet sonunda endişemizin her geçen saniye arttığını fark etmiş gibiydi.


"Ona bunun içinde takip cihazı olan bir hediye olduğunu söyledim, bir şey olursa diye. Sizin şu anda sorduğunuz tüm soruları o da sordu. Ayrıca, onun elmas bilezik olmadığını bilmiyor. Sadece onun—"


104-Helanie'yi Kışkırtmak