109-Çok Rahat
Helanie:
O yorumu yaptıktan sonra, patikada yanımda yürümeye devam etti, ta ki durup ellerini beline koyup beni kontrol edene kadar. Bir hafta önce ziyaret ettiğim aynı dağa doğru ilerliyorduk, bu yüzden moralimi düşük tutan kötü anıları geri getirdi.
"Ne oldu?" diye sordum, kendimden emin olmayarak ve saçımı düzelterek. Bir şey yaptığımı sanmıyordum, o halde neden böyle durmuştu?
"Burada biraz dinlensek nasıl olur?" diye önerdi, bir ağaca doğru yürüyüp gölgesine oturarak.
"Bunu, benim bir kurdum olmadığını ve yorulabileceğimi bildiğin için yapıyorsun. Bana dadılık etmenizi istemiyorum, efendim," akademideki ilişkimizi hatırlayarak buna göre konuştum.
"Gerçekten mi? Hayır! Aslında, ben yoruldum," omuz silkti ve atıştırmak için bir protein barı çıkardı.
Bir an için sadece yüzünü izledim, sonra ona katıldım. Bana bir bar uzattı ve ben de aldım.