AlexisDee

"Bir bakayım." Geniş omuzları ve güçlü kaslarıyla yakışıklı profesör, beni zahmetsizce kaldırdı ve masaya yerleştirdi. Güçlü elleri, antrenman sırasında oluşan morluğu incelemek için üniformamın askısını nazikçe indirdi.
"Helanie! Neden hep yaralanıyorsun?" Sesi boğuklaştı, bu da nefesimi tutmaya çalışırken omurgamdan aşağı bir ürperti gönderdi.

Kendime onun profesörüm... ve üvey kardeşim olduğunu hatırlatmak zorundaydım. Onun dokunuşuyla baştan çıkmamalıydım.

"Eğer biri seni yine zorbalık yaparsa, ofisime gel ve ben onlarla ilgileneceğim," diye mırıldandı, güzel gözleri benimkilere kilitlenmişti.

Yasak olduğunu bilmeme rağmen, merak etmeden edemedim—sarhoş olduğu gece hissettiğim eş bağını ona söylemeli miydim?

..

Ebeveynleri birbirlerini reddettiğinde, Helanie babasının meleği olmaktan çıkıp ihmal edilen ve unutulan bir çocuk haline geldi. Ancak on sekizinci doğum gününde, işler karanlık bir hal aldı. Vücudu kızışma dönemine girdiğinde, bir grup alfayı kendine çekti. Onu kurtarmak yerine, gizli alfa erkek arkadaşı kaçtı.

O gece Helanie'nin hayatını sonsuza dek değiştirdi. Saldırıya rıza gösterdiği suçlamasıyla, kendi sürüsü tarafından idama mahkûm edildi. Çaresiz bir şekilde kaçtı, annesini bulmaya kararlıydı.

Beklemediği şey, annesini dört tehlikeli derecede yakışıklı ve vahşi oğlu olan bir başıboş kralla evlenmeye hazırlanırken bulmaktı.

Zorba üvey kardeşleriyle bir eş bağı hissettiğinde işler daha da karanlık bir hal alır, onların pençelerinden kaçabilecek mi yoksa onların baştan çıkarması hayatını aşırı uçlara mı sürükleyecek?

Üvey Kardeş Eşleri Tarafından İddia Edilmiş ve İşaretlenmiş

İsmimi söyleyiş şeklinden, bana bağıracağını düşündüm.


"Hey, sorun değil. Özür dilemene gerek yok. Yani, lütfen hediyemi kabul et. Beni aşağıladığını söylemek istemedim," dedi Emmet sandalyesinden kalkıp bana yaklaşırken. Sesi artık sakin ve yatıştırıcıydı.


"Hadi, al," diye ısrar etti ve elimi erkeksi büyük ellerinin arasına alıp bileziği tekrar avucuma koydu.


"Emm, Emmet—Norman seni ofisinde görmek istiyor," diye araya girdi Kaye, Emmet tam elini omzuma koyduğunda. Dokunuşu çok yumuşak ve rahatlatıcıydı.


Emmet ona döndü ve bir an onu izledi. "Ne istiyor?"


"Bilmiyorum. Gidip görmen gerek," dedi Kaye, ciddi bir ses tonuyla.


"Tamam, ve Helanie, her şeyi bu kadar ciddiye alma. Sadece hediyemi kabul et ve öğle yemeğini yemeye git, tamam mı?" Emmet'in sesi çok tatlıydı, hediyeyi geri verme konusunu konuşmamamda ısrar ederken. Sonra, parmağını nazikçe çenemin altına koyup yüzümü kaldırdığında, kalbimin bir atışı atladığını hissettim.


114-Eşi Bütün Gece Aldattı