AlexisDee

"Bir bakayım." Geniş omuzları ve güçlü kaslarıyla yakışıklı profesör, beni zahmetsizce kaldırdı ve masaya yerleştirdi. Güçlü elleri, antrenman sırasında oluşan morluğu incelemek için üniformamın askısını nazikçe indirdi.
"Helanie! Neden hep yaralanıyorsun?" Sesi boğuklaştı, bu da nefesimi tutmaya çalışırken omurgamdan aşağı bir ürperti gönderdi.

Kendime onun profesörüm... ve üvey kardeşim olduğunu hatırlatmak zorundaydım. Onun dokunuşuyla baştan çıkmamalıydım.

"Eğer biri seni yine zorbalık yaparsa, ofisime gel ve ben onlarla ilgileneceğim," diye mırıldandı, güzel gözleri benimkilere kilitlenmişti.

Yasak olduğunu bilmeme rağmen, merak etmeden edemedim—sarhoş olduğu gece hissettiğim eş bağını ona söylemeli miydim?

..

Ebeveynleri birbirlerini reddettiğinde, Helanie babasının meleği olmaktan çıkıp ihmal edilen ve unutulan bir çocuk haline geldi. Ancak on sekizinci doğum gününde, işler karanlık bir hal aldı. Vücudu kızışma dönemine girdiğinde, bir grup alfayı kendine çekti. Onu kurtarmak yerine, gizli alfa erkek arkadaşı kaçtı.

O gece Helanie'nin hayatını sonsuza dek değiştirdi. Saldırıya rıza gösterdiği suçlamasıyla, kendi sürüsü tarafından idama mahkûm edildi. Çaresiz bir şekilde kaçtı, annesini bulmaya kararlıydı.

Beklemediği şey, annesini dört tehlikeli derecede yakışıklı ve vahşi oğlu olan bir başıboş kralla evlenmeye hazırlanırken bulmaktı.

Zorba üvey kardeşleriyle bir eş bağı hissettiğinde işler daha da karanlık bir hal alır, onların pençelerinden kaçabilecek mi yoksa onların baştan çıkarması hayatını aşırı uçlara mı sürükleyecek?

Üvey Kardeş Eşleri Tarafından İddia Edilmiş ve İşaretlenmiş

Herkes oturma odasında toplanmış, görevin detaylarını açıklamamı ve kuralları anlatmamı bekliyordu. Ancak, ceza alanlar henüz gelmediği için birkaç dakika daha beklemek zorundaydık.


Sonunda, tam bir dağınıklık içinde içeri koştular. Sydney'in saçlarında yemek kalıntıları vardı—tahminimce zengin bir alfanın eşi onun tavrından rahatsız olmuş ve üzerine bir ordövr fırlatmıştı. Bu sırada, hanımlardan biri Salem karşılık vermeye çalıştığında onu itmişti.


İkisi de tamamen perişan görünüyordu. Kendi aralarında mırıldanıyor, alaycı yorumlar yapıyor ve yüzlerini buruşturuyorlardı, bu da odadaki herkesin dikkatini hemen üzerlerine çekti. Norman, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, onları azarladı. Duyduğuma göre zaten iyice azarlanmışlar ve cezaları başlangıçta planlanandan daha uzun süreye uzatılmıştı.


"Hı, ne var? Hemen söyle. Yapacak başka işlerimiz var," diye tısladı Sydney, duvara yaslanarak, dağınık görünüşüne daha fazla dikkat çekmemeye çalışıyordu.


166-Bir Takım Seç!