Qiaoqiao

Söylentilere göre Xaviera Evans zayıf bir bünyeye sahipti—hastalıklı bir güzel. Söylentilere göre her gün ilaçlara servet harcıyordu—onları şeker gibi yiyordu. Söylentilere göre on hizmetçi her gün yatağının başında ona hizmet ediyordu—herkese bir yük. Hepsi Evans ailesinin Xaviera Evans'ı kırsala geri gönderip kendi başının çaresine bakmasını bekliyorlardı.
Xaviera Evans: "Hepsi benim zayıf olduğumu ve kendime bakamadığımı söylüyor. Görünüşe göre aynı zamanda para da savuruyormuşum."
Yırtık gömleğine baktı ve çileden çıkmıştı.
Xaviera Evans: "Bu zengin ailenin kızlarının her gün yırtık kıyafetler giydiğini mi söylüyorsunuz?"
Evans ailesinin zengin kızı mı? Yeter artık! Artık olmayacaktı! Bu yüzden...
Aşağılık adam: "Evans ailesi olmadan, sen bir hiçsin."
Xaviera Evans: "Evans ailesinden kovulursam, mahvolurum."
Aşağılık kız: "Abla, çok hayal kırıklığına uğrama. Sıkı çalıştığın sürece bir gün takdir edileceksin."
Xaviera Evans: "Kapa çeneni, senin gibi bir haini tanımıyorum."
Aşağılık adam ve kız: "???"
Söylentilere göre Mamet ailesinin en küçük oğlu Caleb Mamet, görünüşünden başka hiçbir şeyi olmayan bir kadınla düşüncesizce evlenmişti.
Xaviera Evans: "Biri beni küçümsüyor mu?"
Bir gün, Xaviera Evans, Caleb Mamet'in çalışanlarından birinin bilgisayar ekranındaki bir dizi sayı üzerinde kafa yorduğunu gördü. Boşta olduğu için yardım etti.
En elit hackerlerin ortak çabalarıyla oluşturulan güvenlik duvarını mı kırdı?!
Caleb Mamet her adımda biraz daha yaklaştı. "Xaviera, benden başka neler gizliyorsun? Hmm?"
Xaviera Evans: "Ah, hayır! Yine başım dönüyor! Çok zayıfım. Bu bedenim çok zayıf!"

Sahiplenici CEO Kocamı Talep Ediyorum

Caleb Mamet sandalyesinde arkasına yaslandı, yemek kutusunu Xaviera Evans'a doğru itti.


Bakışları Caleb'in dudaklarında takılı kaldı.


Tamam, seçici bir iştaha sahip olduğunu kabul ediyordu. Yemeği her zaman acı tadardı, buna alışmıştı. Ama Caleb'i öptükten sonra, yemeklerinin tadını alabiliyordu. Xaviera, o acı yemekleri tekrar yemenin dünyanın en kötü işkencesi olacağını düşünüyordu!


Ama son zamanlarda, Caleb o kadar huysuzdu ki ona dokunmaya cesaret edemiyordu...


"Ye, yemek istemiyor musun?" Caleb sabırsızca masaya vurdu.


Xaviera üç saniye düşündü ve sonra aniden başını kaldırıp gülümsedi: "Bir öpücük ister misin?"


Lezzetli yemek tam önündeydi, yemeğin cazibesine karşı koyamıyordu, kötü niyetli küçük elini Caleb'e doğru uzattı.


Caleb soğuk görünüyordu, boğazından hafif bir mırıltı çıktı: "Tekrar söyle?"


Xaviera yutkundu. Çubukları rastgele kâsesindeki pirinci dürtüklüyordu, son zamanlarda Caleb'le başa çıkmak zorlaşmıştı. Devam edip etmemekte tereddüt etti.


Bölüm 34: Kör Olmak