"Sarah!" Charlotte anahtarların şıngırtısını duydu ve kapıya doğru koşarak üst üste vurmaya başladı. Sarah onu içeri mi kilitlemişti?
"Sadece birkaç gün için, tatlım. Yakında seni serbest bırakacağıma söz veriyorum," Sarah'nın sesi odanın dışından geldi, yaramaz bir kıkırdamayla birlikte.
İnsanlar çaresizlik yüzünden ne kadar hızlı değişebiliyordu. Charlotte böyle bir günü öngörmüştü ama bu bağlamda değil. On yılı aşkın arkadaşlık, önemsiz bir mesele yüzünden dakikalar içinde bir kenara atılmıştı.
Hırslar bir insanı deliliğe sürükleyebilirdi, ama Charlotte bunun gerçekten risklere değer olup olmadığını merak ediyordu. Dişlerini sıkarak, en azından Dave'i arayabilmek umuduyla odasında telefonunu aramaya başladı.
Birkaç dakika aradıktan sonra, telefonu odasında hiçbir yerde bulamadı ve sinirden bağırdı. Telefonunu nerede bırakmış olabilirdi?