LauraRave

"L-lütfen beni bırak.." diye kekeliyordum ve farkına varmadan, ağlayarak kelimeler ağzımdan dökülüyordu. "—Geri dönmeyeceğim. Beni bir daha asla görmeyeceksin. Beni eş olarak istemediğini biliyorum. Benden nefret ediyorsun, o yüzden lütfen beni bırak." diye ağlayarak haykırdım.

Cain'in çenesi, dudaklarımdan çıkan her kelimeyle gerildi. "Sana ne istediğini seçme gücüne sahip olduğun fikrini veren neydi?" Sesi alçaktı, "Neyi, nasıl ve ne zaman ayrılacağına sen karar veremezsin. Bunu sadece ben yapabilirim. Beni terk edemezsin, kaçamazsın! Sadece ben istediğimde ayrılabilirsin."

"Ben bunu istemedim," diye fısıldadım, titreyerek. "Senin eşin olmayı istemedim."

Cain geri çekildi, "Ben de istemedim," diye mırıldandı. "Ama bağ bize bir seçenek sunmuyor, değil mi?"
~~~~

Ölen Alfa babasının tek çocuğu olarak, Avery Jae ailesinin mirasını devralması gerekiyordu. Ancak Alfa Lucian ile ayarlanmış evliliğinin gününde, dünyası yıkılır. Reddedilmiş, aşağılanmış ve kendi kuzeni için bir kenara atılmış olan Avery, canını zor kurtarır ve çok daha derin bir sır olduğunu öğrenir. Her şeyi değiştiren bir sır.

Avery uyandığında, kendini yabancı bir toprakta, korkunç Alfa Cain'in liderlik ettiği Vehiron sürüsünün acımasız muhafızları tarafından yakalanmış halde bulur. Uzun boylu, geniş omuzlu ve komuta ettiği ordu kadar tehlikeli biri.

Alfa Cain'in, en tehlikeli savaşçıların bile sırtını ürperten bir ünü vardır. Karanlık geçmişinin hayaletleriyle yaşayan Cain, asla bir eş almamaya yemin etmiştir, ancak Avery'yi gördüğü an her şey değişir.

Tek bir kelimeyle, Avery, Cain'e bağlanır—o istese de istemese de. İhanetin derinden aktığı bir dünyada, Avery en büyük düşmanı olabilecek alfaya güvenebilir mi?

Kan Tarafından İhanete Uğramış, Alfa Tarafından Sahiplenilmiş

Ayak sesleri koridorda yankılandı ve kısa süre sonra ofis kapısı açıldı. Lydia kapı eşiğinde durdu, boğazını temizledi ve içeri girdi, sesi sakindi.


"Alfa Cain," dedi, "Gümüş Ay sınırlara ulaştı. Bölgeye girdiler ve giriş izni istiyorlar."


Cain üzerinde çalıştığı kağıtlardan başını kaldırdı, sürünün adı geçince kaşlarını hafifçe kaldırdı. "Gümüş Ay," diye tekrarladı pürüzsüzce, sanki ismi dilinde tadıyormuş gibi gözlerini hafifçe kısarak. "Geldiler, öyle mi?"


Lydia başını salladı. "Evet, Alfa. Buradalar, kapılarda bekliyorlar. Yeni alfa, Alfa Matt, onlara liderlik ediyor."


Cain koltuğunda arkasına yaslandı, parmaklarını düşünceli bir şekilde birleştirdi. Dudaklarında kendini beğenmiş, yırtıcı bir gülümseme vardı. Kralın sürüsündeyken ağzını bozmaya başladığında ona bir ders verdiğini hâlâ hatırlıyordu. Çocuğun şimdi görgü kurallarını öğrenip öğrenmediğini yoksa ona daha büyük bir ders mi vermesi gerektiğini merak ediyordu.


Bölüm 36