Üzüntü

Kapıyı arkasından kapattıktan sonra, Bella asansöre doğru boş koridorda yürürken kalbinde kaçınılmaz bir sızı hissetti. Dizlerinin hafifçe titrediğini hissedebiliyordu.

Uzun zamandır bastırdığı tüm duygular onu rahatsız etmeye başladı. Üzüntü, öfke ve hayal kırıklığı. Ağlamak istiyordu, ama yine kendini tuttu.

Hastanenin ana girişine vardığında, Bella Sean'ı aramak için cep telefonunu çıkardı. Ancak numarasını çeviremeden, belirli bir yönden gelen bir araba kornası sesi duydu.

Bella, Sean'ın arabasını fark ettiğinde, ona doğru yürümeden önce yüz ifadesini düzeltmeye çalıştı. Sean'ın, hastanede az önce yaşananlar yüzünden aklından geçenleri, özellikle de babasının ona tokat atıp sözlü olarak taciz ettiğini bilmesini istemiyordu.

Bella, ailesinin ona nasıl davrandığını Sean'a anlatmaktan utanç duyuyor. Ne kadar utanç verici!