บทที่ 11 โรงงานการเล่นแร่แปรธาตุของคนแคระ! ประกาศช่องทางทั้งหมด!

โจวโจวมองดูร่างของเจ้าผู้ครองต่างเผ่าที่นอนตายอยู่แทบเท้า อดรู้สึกสะท้อนใจไม่ได้

ราบรื่นเกินไปแล้ว

หลังจากที่ตนเองได้เป็นเจ้าปกครอง การเผชิญหน้ากับเจ้าปกครองต่างเผ่าเป็นครั้งแรก ก็เอาชนะได้แล้วเหรอ?

แม้แต่ตัวเขาเองยังรู้สึกว่ามันเหมือนความฝัน

แต่เมื่อคิดดูแล้ว เขาก็รู้สึกว่าเข้าใจได้

ในเมื่อท่านผู้ปกครองโป๋จือไม่มีทางคิดได้เลยว่า จะมีเจ้าปกครองคนอื่นที่ครอบครองทักษะเผ่าพันธุ์ของพวกมัน

แล้วใช้ทักษะเผ่าพันธุ์ของพวกมัน ควบคุมกิ้งก่าหมอกทะเลทรายที่บาดเจ็บตัวหนึ่งมาล่อให้มันเดินออกมาจากโดมป้องกันผู้ปกครองมือใหม่

เมื่อเผชิญกับหัวใจหมอกระดับเหล็กดำที่อยู่ตรงหน้า

อย่าว่าแต่ตัวโป๋จือเองเลย

แม้แต่โจวโจวที่คิดว่าตัวเองระมัดระวังมาก ก็คงอดใจไม่ไหวเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น ตัวเขาเองยังใช้วิชาดำดิน เงียบกริบตัดเส้นทางถอยของมัน โจมตีมันจากทิศทางที่อีกฝ่ายคาดไม่ถึงที่สุด

วิธีการของฝ่ายเราเหนือกว่าอีกฝ่ายมากเกินไป

ถ้าท่านผู้ปกครองโป๋จือยังไม่ตายอีก โจวโจวยอมเรียกมันว่าลูกรักแห่งโชคชะตา!

เมื่อได้สติกลับมา

โจวโจวมองไปที่การแจ้งเตือนการสังหารเมื่อครู่

[ราษฎรของท่าน จางชาง ได้สังหารเผ่าคาโล-ท่านผู้ปกครองโป๋จือ พลังงานเลื่อนขั้น +2! ของรางวัลรวมตัวเสร็จสิ้น!]

[เมืองโพซกลายเป็นดินแดนไร้เจ้าของ โดมป้องกันผู้ปกครองมือใหม่หายไปแล้ว ท่านสามารถปล้นหรือยึดครองดินแดนนี้ได้!]

เขาหันไปมองดินแดนของท่านผู้ปกครองโป๋จือ

เห็นว่าโดมป้องกันผู้ปกครองมือใหม่ที่ปกคลุมดินแดนได้หายไปแล้ว เหลือเพียงกระท่อมไม้ของเจ้าผู้ครองแคว้นและประตูเรียกวิญญาณที่สูญเสียแสงสว่างไปแล้ว

ส่วนสิ่งก่อสร้างพิเศษนั้นหายไปแล้ว

โจวโจวครุ่นคิด

ดูเหมือนว่าสิ่งก่อสร้างพิเศษนั้นน่าจะเป็นผลผลิตของพรสวรรค์ผู้ปกครอง

มีเพียงสิ่งที่เกิดจากพรสวรรค์ผู้ปกครองเท่านั้น

ที่จะหายไปพร้อมกับการตายของเจ้าปกครอง

ในขณะนั้น

มีเสียงฝีเท้าจำนวนมากดังมาจากที่ไกลๆ

โจวโจวเงยหน้ามอง

ไม่ไกลนัก

ไป๋หยุนและคนอื่นๆ วิ่งมาอย่างรวดเร็ว

ยังนำซากกิ้งก่าหมอกทะเลทรายสามตัวมาด้วย

"ท่านเจ้าเมือง"

"เจ้าปกครองต่างเผ่าตัวนี้ ตายแล้วอย่างนี้เลยหรือ!?"

เธอมองดูท่านผู้ปกครองโป๋จือที่อยู่แทบเท้าด้วยความไม่อยากเชื่อ

ยังไม่ทันได้ตั้งตัว

"ไม่ต้องคิดว่าศัตรูแข็งแกร่งเกินไป"

"พวกเราไม่อ่อนแอ"

โจวโจวพูดอย่างสงบ

"ครับ!"

ไป๋หยุนคำนับอย่างเคารพ

"พวกเธอไปค้นหาในดินแดนของต่างเผ่านั่น"

"ดูว่ามีของรางวัลอะไรที่สามารถนำกลับไปได้บ้าง"

โจวโจวออกคำสั่ง

"ครับ"

ไป๋หยุนพยักหน้า จากนั้นก็นำทหารคนอื่นๆ มุ่งหน้าไปยังเมืองโพซ

โจวโจวนั่งยองๆ วางมือขวาบนร่างของท่านผู้ปกครองโป๋จือ

คำแนะนำสีทองปรากฏขึ้น

[ต้องการเก็บของรางวัลหรือไม่?]

"ใช่!"

โจวโจวตอบในใจ

[การแจ้งเตือนพรสวรรค์ของเจ้าผู้ครอง: ท่านได้รับของรางวัล—หัวใจหมอก 4 ดวง (ระดับเหล็กดำ), ยาชีวิต 1 ขวด (เหล็กดำระดับต่ำ), ยาพลัง 1 ขวด (เหล็กดำระดับต่ำ), คู่มือทักษะเผ่าพันธุ์-ควบคุมจิต (เติบโตได้) 1 เล่ม, คู่มือทักษะเผ่าพันธุ์-การรับรู้ทางจิต (เติบโตได้) 1 เล่ม, ลูกพรสวรรค์ผู้ปกครอง (ระดับทองแดง) 1 ลูก!]

ฉ่า!

ร่างกลายเป็นของรางวัลในทันที

หัวใจหมอกไม่ต้องพูดถึง

โจวโจวหยิบขวดยาสีแดงอ่อนและขวดยาสีขาวอ่อนขึ้นมา

[ชื่อยาน้ำ: ยาชีวิต]

[ระดับยา: เหล็กดำระดับต่ำ]

[ผลของยาน้ำ: หลังจากดื่ม สามารถรักษาบาดแผลทางร่างกาย มีประสิทธิภาพโดดเด่นสำหรับการบาดเจ็บระดับเหล็กดำและต่ำกว่า! เมื่อระดับความเสียหายเพิ่มขึ้น ประสิทธิภาพในการรักษาจะค่อยๆ ลดลง]

[คำอธิบายยาน้ำ: ยาฟื้นฟูชีวิตพื้นฐาน จำเป็นสำหรับการอยู่บ้าน การเดินทาง และการผจญภัย!]

……

[ชื่อยาน้ำ: ยาพลัง]

[ระดับยา: เหล็กดำระดับต่ำ]

[ผลของยาน้ำ: หลังจากดื่ม สามารถฟื้นฟูพลังงานในร่างกายของผู้ดื่ม]

[คำอธิบายยาน้ำ: หนึ่งขวดทำให้สดชื่น สองขวดไม่มีวันเหนื่อย สามขวดอายุยืนไม่แก่ โอ้...เย้!]

"ของดี!"

"น่าเสียดายที่มีแค่สองขวด"

โจวโจวรู้สึกเสียดายเล็กน้อย

ควบคุมจิตไม่ต้องพูดถึง

สิ่งที่ทำให้โจวโจวสนใจคือทักษะการรับรู้ทางจิต

[ชื่อทักษะสายพันธุ์: การรับรู้ทางจิต]

[คุณภาพทักษะ: เติบโตได้]

[คำอธิบายทักษะ: ควบคุมพลังจิต บุกรุกจิตใจของสิ่งมีชีวิตอื่น สามารถรับรู้ความคิดที่คลุมเครือในใจของอีกฝ่าย; ระดับของเป้าหมายที่รับรู้ได้ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของพลังจิตของผู้ใช้!]

ทักษะนี้ไม่เลว

โจวโจวเลือกที่จะเรียนรู้ทันที

จากนั้นเขามองไปที่ของรางวัลชิ้นสุดท้าย

มันคือลูกแสงที่แผ่รัศมีสีทองแดง!

[ชื่อสมบัติ: ลูกพรสวรรค์ผู้ปกครอง-โรงงานการเล่นแร่แปรธาตุของคนแคระ]

[ระดับสมบัติ: ระดับทองแดง]

[ผลของสมบัติ: หลังจากดูดซึม เจ้าปกครองจะมีพรสวรรค์ผู้ปกครองระดับทองแดง-โรงงานการเล่นแร่แปรธาตุของคนแคระ]

[คำอธิบายสมบัติ: เดิมทีเป็นของรางวัลที่ไม่สามารถดรอปได้ แต่ภายใต้แรงขับเคลื่อนของพลังลึกลับบางอย่าง ถูกบังคับให้ดรอปออกมา]

โจวโจวเบิกตากว้าง

แม้แต่พรสวรรค์ผู้ปกครองก็ยังดรอปได้!?

เขาจำได้ว่าอัตราการดรอปของสิ่งนี้ไม่ใช่ 0% หรอกหรือ?

แม้แต่อย่างนี้ก็ยังได้!

โจวโจวเริ่มรู้จักพรสวรรค์ผู้ปกครองของตัวเองใหม่

เขาเกิดความคิดอันบ้าบิ่นขึ้นมา

ในเมื่อพรสวรรค์ผู้ปกครองระดับทองแดงยังสามารถดรอปออกมาได้

งั้นพรสวรรค์ผู้ปกครองระดับเงิน ระดับทองก็น่าจะดรอปออกมาได้เช่นกันใช่ไหม?

แล้วพรสวรรค์เจ้าครองแดนระดับตำนานล่ะ?!

หรือแม้แต่พรสวรรค์เจ้าปกครองระดับเทพนิยายล่ะ?

พวกมันทั้งหมดสามารถดรอปออกมาได้หรือไม่?

ในขณะนี้

โจวโจวเริ่มสงสัยระดับของพรสวรรค์ผู้ปกครองของตัวเองอีกครั้ง

นี่มันไม่ใช่พรสวรรค์เจ้าปกครองระดับเทพนิยายจริงๆ หรือ?

คิดไปมากมายครึ่งวัน

โจวโจวจึงหยุดคิดฟุ้งซ่าน

เขาไม่ได้ใช้ลูกพรสวรรค์ผู้ปกครองนี้ทันที

เพราะที่นี่ไม่ค่อยปลอดภัย

เขาตั้งใจจะกลับไปที่อาณาเขตแล้วค่อยใช้

หลังจากนั้นโจวโจวถือของรางวัลเหล่านี้เดินเข้าไปในเมืองโพซ

ตอนนี้เมืองโพซถูกทหารดาบโล่ล้อมไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว

ทหารดาบโล่จำนวนมากกำลังขนวัสดุพื้นฐานไปมา

ในตอนนั้น

ไป๋หยุนเดินออกมาจากกระท่อมไม้ของเจ้าผู้ครองแคว้น

เมื่อเห็นโจวโจว เธอก็รีบเดินเข้ามาหา

"รายงานท่านเจ้าเมือง!"

"พวกเรายึดของรางวัลทั้งหมดในดินแดนนี้แล้ว!"

"หลังจากตรวจนับ"

"พวกเรารวบรวมวัสดุพื้นฐานได้ 1,000 หน่วย ประกอบด้วยหินก่อสร้าง 500 หน่วย, ไม้ 300 หน่วย, โลหะ 100 หน่วย และทรายละเอียด 100 หน่วย"

"นอกจากนี้ยังมีหัวใจหมอกระดับเหล็กดำอีก 20 ดวง"

"และสุดท้ายในกระท่อมไม้ของเจ้าผู้ครองแคว้น"

"พวกเรายังพบหลักศิลาเขตแดนของเจ้าปกครองต่างเผ่า!"

ไป๋หยุนรายงาน

"ขนของรางวัลทั้งหมดกลับไป"

โจวโจวสั่งทันที

"ครับ!"

ไป๋หยุนตอบอย่างเคารพ

แต่ยังไม่ได้จากไปทันที

"ท่านเจ้าเมือง"

"พวกเราจะวางกับดักข้างนอกไหม? แล้วกำจัดราษฎรของเมืองโพซทั้งหมดที่นี่"

"ราษฎรของเมืองโพซที่ออกไปล่าสัตว์ข้างนอก ตอนนี้คงรู้แล้วว่าดินแดนของพวกมันล่มสลายแล้ว"

"อาจจะกำลังมุ่งหน้ามาที่เมืองโพซในตอนนี้"

"ทะเลทรายเจียวหยางใหญ่ขนาดนี้"

"ถ้าไม่มีที่อยู่ที่แน่นอน พวกมันก็อยู่ไม่ได้นาน"

"พวกมันจะไม่ยอมละทิ้งที่นี่ง่ายๆ"

ไป๋หยุนถาม

"เธอจัดการเถอะ ระวังความปลอดภัยด้วย"

โจวโจวตกลงทันที

"ครับ!"

ไป๋หยุนตอบ

จากนั้นก็นำคนไปวางกับดัก

ก่อนเข้ากองทัพ เธอเป็นนักล่า ดำรงชีวิตด้วยการล่าสัตว์ และยังรู้วิธีวางกับดัก

สำหรับการซุ่มโจมตีแบบนี้ เธอชำนาญจนไม่มีอะไรให้ชำนาญกว่านี้อีกแล้ว

หลังจากไป๋หยุนจากไป

ทหารดาบโล่ที่เหลือยืนเฝ้าอยู่บริเวณใกล้เคียง

โจวโจวเรียกทหารดาบโล่ห้าคนมา เดินเข้าไปในกระท่อมไม้ของเจ้าเกาะด้วยกัน

ภายในกระท่อมมีเพียงเตียงหนึ่งหลัง โต๊ะหนึ่งตัว และเก้าอี้หนึ่งตัว

รวมถึงหลักศิลาเขตแดนสีขาว

การจัดวางภายในกระท่อมไม้ผู้ปกครองระดับเหล็กดำขั้นต่ำมาตรฐาน

"ทุบหลักศิลาเขตแดนนี่ให้แตกสำหรับข้า!"

โจวโจวออกคำสั่ง

"ครับ! ท่านเจ้าเมือง!"

ทหารดาบโล่ห้าคนรับคำสั่ง

จากนั้นต่างชักดาบใหญ่ออกมา เดินเข้าไปฟันหลักศิลาเขตแดนอย่างบ้าคลั่ง

ความทนทาน 1,000 จุดของหลักศิลาเขตแดนลดลงอย่างเห็นได้ชัด

ชั่วครู่ต่อมา

หลักศิลาเขตแดนก็ถูกทุบแตก

โทเค็นที่แผ่รังสีสีเหล็กดำอ่อนๆ ลอยอยู่กลางอากาศ

โจวโจวเดินเข้าไป

วางมือบนตราเขตแดน

[ต้องการเก็บตราเขตแดนหรือไม่?]

"ใช่!"

โจวโจวตอบ

ทันทีที่พูดจบ

ตราเขตแดนที่ลอยอยู่ก็เหมือนสูญเสียพลังไป ตกลงมาในมือของเขา

ยังไม่ทันที่เขาจะดูข้อมูลของตราเขตแดนนี้

ข้อความสีทองก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าโจวโจวอย่างกะทันหัน

และปรากฏต่อหน้าเจ้าปกครองดาวน้ำเงินหลายพันล้านคน

[ประกาศเจ้าผู้ครองช่องรวมดาวน้ำเงิน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าปกครองอาทิตย์เจิดจ้า ที่เป็นเจ้าปกครองคนแรกที่ยึดครองดินแดนของเจ้าปกครองต่างเผ่า รางวัลหีบสมบัติสูงสุด +1, ระดับตำนาน +1!]

[ประกาศเจ้าผู้ครองช่องรวมดาวน้ำเงิน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าปกครองอาทิตย์เจิดจ้า...]

[ประกาศเจ้าผู้ครองช่องรวมดาวน้ำเงิน: ขอแสดงความยินดีกับเจ้าปกครองอาทิตย์เจิดจ้า...]

[จัดอันดับระดับตำนานเปิดแล้ว เจ้าปกครองทุกท่านสามารถเข้าไปดูได้!]

โจวโจวอึ้งไป

แต่ช่องโลกของผู้ปกครองดาวน้ำเงินทั้งหมดกลับเดือดพล่าน

……

ฮือๆ วันนี้ไม่มีคะแนนโหวตแนะนำเลยสักใบ ทุกคนคิดว่านักเขียนตัวน้อยเขียนไม่ดีตรงไหน สามารถทิ้งข้อความแสดงความคิดเห็นได้ นักเขียนตัวน้อยจะรับฟังคำแนะนำของทุกคนอย่างจริงจัง