บทที่ 21 หอแสงเหนือ! ผลงานของหยาซีโป๋เอิน!

"ศักยภาพระดับแพลทินัมขั้นสูง!"

"สถาปนิกระดับแพลทินัมชั้นกลาง!"

"ยอดฝีมือของมนุษย์เลยนะ!"

โจวโจวมองดูแผงข้อมูลของเจ้าฉางโซ่ว อดรู้สึกทึ่งในใจไม่ได้

ชายชราผู้นี้เดินมาถึงขีดจำกัดของศักยภาพมนุษย์แล้ว

พอมองดูแผงทักษะของอีกฝ่าย

มีทักษะการก่อสร้างเต็มไปหมดเลย!

อะไรเรียกว่ามืออาชีพ?

นี่แหละคือมืออาชีพ!

แบบแปลนที่อยู่อาศัย โกดังสินค้า และโรงตีเหล็กที่เขาได้มาจากการอัพเกรดกระท่อมไม้ของเจ้าผู้ครองแคว้น

ผู้เชี่ยวชาญคนนี้มีทักษะพวกนี้ทั้งหมดแล้ว

ไม่เพียงแค่มี

แต่ยังมีมากกว่าและครบถ้วนกว่า!

แบบแปลนสามใบนี้ให้สถาปนิกเหล็กดำระดับต่ำคนนั้นไปแล้วกัน

โจวโจวคิด

จากนั้นสายตาของเขาก็ตกลงบนทักษะสุดท้ายในช่องทักษะ

อาคารระดับอาณาจักร-หอคอยแสงเหนือ (ระดับแพลทินัมชั้นกลาง)!

และเป็นอาคารระดับราชอาณาจักรเพียงอย่างเดียวในช่องทักษะของอีกฝ่าย!

เขาอยากรู้อยากเห็นจึงเปิดดู

[ชื่อสิ่งก่อสร้าง: หอแสงเหนือ]

[ระดับสิ่งก่อสร้าง: ระดับแพลทินัมชั้นกลาง]

[ผลของสิ่งก่อสร้าง 1: อุปกรณ์กักเก็บพลังแสง — ดูดซับธาตุแสง เก็บไว้ในอุปกรณ์กักเก็บพลังแสงของหอแสงเหนือ เพื่อรวบรวมพลังงานโจมตีสำหรับปืนแสงเหนือ!]

[ผลของสิ่งก่อสร้าง 2: ปืนแสงเหนือ: โหมดลำแสง — เปิดใช้งานปืนแสงเหนือ ปล่อยพลังงานธาตุแสงอย่างต่อเนื่อง สร้างลำแสงที่มีพลังทะลวงสูงมาก กวาดล้างศัตรูทั้งหมดในระยะยิง!]

[ผลของสิ่งก่อสร้าง 2: ปืนแสงเหนือ: โหมดจุดสูงสุด — เปิดใช้งานปืนแสงเหนือ ปล่อยพลังธาตุแสงทั้งหมดในอุปกรณ์กักเก็บพลังงานในทันที รวมพลังไปที่จุดเดียวเพื่อสังหารศัตรู สามารถสังหารสิ่งมีชีวิตใดๆ ที่ต่ำกว่าระดับเหนือธรรมชาติ!]

[หมายเหตุ: ระยะยิงของหอแสงเหนือคือ 100,000 เมตร!]

[การอัพเกรดสิ่งก่อสร้าง: ไม้ 50,000 หน่วย, ทรายละเอียด 50,000 หน่วย, โลหะ 100,000 หน่วย, หินก่อสร้าง 100,000 หน่วย, ผลึกแสงเหนือระดับแพลทินัม 100 ชิ้น, หัวใจหมอกระดับแพลตินัม 50 ดวง!]

[คำอธิบายสิ่งก่อสร้าง: สิ่งก่อสร้างประจำเผ่าพันธุ์ของมนุษย์แสงเหนือ และเป็นสิ่งก่อสร้างระดับราชอาณาจักรเพียงแห่งเดียวของประเทศแสงเหนือ มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งต่อการก่อตั้งและขยายอาณาจักรแสงเหนือ]

โจวโจวเบิกตากว้าง

สามารถสังหารศัตรูใดๆ ที่ต่ำกว่าระดับเหนือธรรมชาติ!?

สิ่งก่อสร้างระดับราชอาณาจักรที่ทรงพลังมาก!

แต่เมื่อเขาเห็นวัสดุที่ต้องใช้ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

คริสตัลแสงเหนือ!

วัสดุชนิดนี้เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

คงเป็นวัสดุระดับสูงบางอย่าง

เดี๋ยวลองถามในช่องสนทนาโลกดู ว่ามีเจ้าปกครองคนไหนมีวัสดุชนิดนี้บ้างไหม

โจวโจวคิด

จากนั้นเขาพาทุกคนเดินชมรอบๆ อาณาเขต แล้วหยุดลงเพื่อพูดคุยกัน

ส่วนใหญ่เป็นโจวโจวที่อธิบายสถานการณ์พื้นฐานในเมืองเจียวหยาง

คนอื่นๆ คอยฟัง บางครั้งก็ถามคำถามบ้าง

หลังจากพูดจบ

ทุกคนก็เริ่มถกเถียงกันทันที

"ดูเหมือนว่าในอาณาเขตของท่านเจ้าเมืองยังขาดสิ่งก่อสร้างพื้นฐานอีกมากนะ"

เจ้าฉางโซ่วลูบเคราขาวพูด

"ถูกต้อง"

"ต้องพึ่งเฒ่าเจ้าแล้วล่ะ"

"เรื่องวัสดุและหัวใจหมอกไม่ต้องกังวล ในอาณาเขตมีเยอะ"

โจวโจวกล่าว

ตอนนี้ในอาณาเขตของเขามีวัสดุพื้นฐานกว่า 70,000 หน่วย และหัวใจหมอกระดับเหล็กดำ 5,664 ดวง!

เพียงพอสำหรับการสร้างอาคารพื้นฐานเหล่านี้แล้ว!

"มอบให้คนแก่จัดการเถอะ"

"แต่ข้าน้อยต้องขอให้ท่านเจ้าเมืองจัดคนมาช่วยข้าสักหน่อย"

เจ้าฉางโซ่วพยักหน้ารับปาก

"ได้!"

โจวโจวพยักหน้า

จากนั้นเขาก็มอบหมายให้ราษฎรชายที่ไม่มีอาชีพทั้งสี่คนไปช่วยเจ้าฉางโซ่ว

"เอ่อ..."

"ท่านเจ้าเมือง อาจารย์เจ้า"

"น้องสามารถเรียนรู้จากอาจารย์เจ้าได้ไหมครับ?"

เฉียนตู้ สถาปนิกเหล็กดำระดับต่ำ ถามอย่างกระวนกระวายใจ

เขาอายุเพียง 18 ปี ในตอนนี้รู้สึกกังวลมาก

แต่ก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

เขาเองก็เป็นคนที่มาจากอาณาจักรแสงเหนือ

และเป็นสถาปนิกที่ไม่มีอาจารย์สอน เรียนรู้ด้วยตัวเอง

เขาได้ยินชื่อเสียงของประธานกิตติมศักดิ์สมาคมสถาปนิกผู้นี้มานานแล้ว และรู้สึกเคารพนับถืออย่างมาก

ดังนั้นเมื่อเจ้าฉางโซ่วปรากฏตัวต่อหน้าเขา ในหัวของเขาก็มีความคิดอันกล้าหาญผุดขึ้นมาทันที

ถ้าเขาสามารถเรียนรู้จากผู้อาวุโสคนนี้ หรือแม้กระทั่งได้เป็นศิษย์ของเขา

เส้นทางสถาปนิกของเขาก็จะไม่ต้องคลำหาทางเองอีกต่อไป

นี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเส้นทางอาชีพของเขา!

โจวโจวและเจ้าฉางโซ่วสบตากัน ต่างก็ยิ้มให้กัน

ทั้งสองคนต่างเห็นความคิดในใจของชายคนนี้

แต่พวกเขาไม่ได้รู้สึกรำคาญ

"นั่นก็ขึ้นอยู่กับท่านเจ้าเมืองแล้ว"

เจ้าฉางโซ่วยิ้มพูด

เฉียนตู้รีบมองไปที่โจวโจวอย่างกระวนกระวาย

"งั้นเจ้าก็ไปช่วยงานเฒ่าเจ้าแล้วกัน"

"แบบแปลนสามใบนี้ เฒ่าเจ้าไม่ได้ใช้ เจ้าเอาไปใช้เถอะ"

โจวโจวมอบแบบแปลนที่อยู่อาศัย โกดังสินค้า และโรงตีเหล็กให้กับเฉียนตู้

"ขอบคุณท่านเจ้าเมือง!"

"ขอบคุณอาจารย์เจ้า!"

เฉียนตู้ตื่นเต้นมาก

"เฒ่าเจ้าวางแผนจะสร้างอาคารอะไรก่อน?"

โจวโจวถาม

"ที่อยู่อาศัยยังไม่เร่งด่วน"

"เต็นท์พวกนั้นยังใช้ได้อยู่"

"สร้างสถานพยาบาลระดับเหล็กดำกลางก่อนดีกว่า"

"แม้ว่าตอนนี้จะมียาชีวิตแล้ว แต่ยาชีวิตยังมีการผลิตไม่มาก และยาชีวิตรักษาได้แค่บาดแผล ไม่สามารถรักษาโรคได้"

"พอดีที่นี่เรามีแพทย์ระดับเหล็กดำกลางอยู่หนึ่งคน"

"แพทย์หนึ่งคนกับสถานพยาบาลหนึ่งแห่งจึงเป็นวิธีรักษาโรคและช่วยชีวิตที่ทำให้ราษฎรรู้สึกอุ่นใจจริงๆ"

"หลังจากสร้างสถานพยาบาลเสร็จแล้ว"

"ค่อยเริ่มสร้างโกดังสินค้า ที่อยู่อาศัย และอาคารอื่นๆ"

เจ้าฉางโซ่วครุ่นคิดสักครู่แล้วพูด

โจวโจวพยักหน้า

เขารู้สึกสบายใจมาก

ตามขั้นตอนปกติแล้ว

หากต้องการสร้างสถานพยาบาล จำเป็นต้องมีแบบแปลนสถานพยาบาล

ถ้าต้องรอให้ได้แบบแปลนสถานพยาบาลจากการฆ่าสัตว์ประหลาด ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรอถึงเมื่อไหร่

ตอนนี้ดีแล้ว

มีเฒ่าเจ้าผู้เป็นสถาปนิกผู้เชี่ยวชาญอยู่ เขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องแบบแปลนอีกต่อไป สามารถสร้างได้เลย!

และคาดการณ์ได้ว่า

ในอนาคตเขาจะประหยัดแบบแปลนอาคารได้อีกมากมายเพราะเฒ่าเจ้า

หลังจากนั้นโจวโจวไม่ได้พูดคุยอีก เขาพาราษฎรที่ไม่มีอาชีพอีกสี่คนไปที่โรงงานการเล่นแร่แปรธาตุของคนแคระ

"หยาซีโป๋เอิน"

"ผู้ช่วยที่เจ้าต้องการ ข้าพามาให้แล้ว"

โจวโจวเข้าไปแล้วพบว่าไม่มีใครอยู่ในร้าน

เขาบอกให้ทั้งสี่คนอยู่นิ่งๆ ไม่ต้องเดินไปไหน จากนั้นเดินไปที่ประตูห้องทำงานข้างๆ เปิดประตูดู ก็เห็นหยาซีโป๋เอินกำลังประกอบนกวิ่งจักรกลที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์อยู่ที่โต๊ะทำงาน

เขาเรียกสองครั้ง

พบว่าหยาซีโป๋เอินไม่มีการตอบสนองเลย

โจวโจวเลิกคิ้ว

จากนั้นเดินไปอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย

เห็นหยาซีโป๋เอินตาแดงก่ำ สายตาจดจ่ออยู่ที่นกวิ่งจักรกลตรงหน้า ขณะเดียวกันมือก็ไม่หยุดประกอบนกวิ่งจักรกล ราวกับไม่ได้นอนมานานแล้ว

โจวโจวขมวดคิ้ว

"หยาซีโป๋เอิน!"

เขาเพิ่มระดับเสียงขึ้น และใช้พลังจิตบางส่วน

หยาซีโป๋เอินที่กำลังอยู่ในสภาวะสมาธิสูงสะดุ้งเฮือก จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองโจวโจว

"ท่านเจ้าเมือง? ท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่?"

เขาถามอย่างประหลาดใจ

"เจ้าไม่ได้นอนมากี่วันแล้ว?"

โจวโจวมองดวงตาแดงก่ำของเขาและถาม

"ข้าน้อยยังไม่ได้นอนเลยขอรับ"

"ถ้าเจ้าไม่นอน เจ้าจะตาย!"

"หยุดทำงานก่อน ไปนอนซะ!"

โจวโจวพูดอย่างเคร่งขรึม

"ข้าน้อยไม่ได้ล้มง่ายๆ หรอก ข้ายัง..."

"เจ้าจะขัดคำสั่งข้าหรือ?"

โจวโจวมองเขา

หยาซีโป๋เอินชะงักไป จากนั้นพูดอย่างจำใจ:

"ขอรับ ท่านเจ้าเมือง"

"ข้าน้อยจะมอบยาน้ำและนกวิ่งจักรกลที่ทำเสร็จในช่วงนี้ให้ท่าน แล้วจะไปนอน"

โจวโจวพยักหน้าเบาๆ

จากนั้นหยาซีโป๋เอินก็พาโจวโจวไปที่ห้องใต้ดิน

"นี่คือคลังเก็บของนักเล่นแร่แปรธาตุของข้า"

"ใช้เก็บวัตถุแปรธาตุที่ยังไม่ได้ขาย"

"ท่านเจ้าเมือง"

"ท่านพาคนมาขนของพวกนี้ไปได้เลย"

หยาซีโป๋เอินชี้ไปที่กล่องยาน้ำและนกวิ่งจักรกลที่เรียงรายอยู่ตรงหน้า พูดด้วยความเหนื่อยล้าแต่ภาคภูมิใจ

โจวโจวเข้าไปตรวจสอบ

ครู่หนึ่งต่อมา

ตรวจสอบเสร็จสิ้น

มียาชีวิต 40 ขวด ยาพลัง 10 ขวด และนกวิ่งจักรกล 10 ตัว!

โจวโจวนึกไม่ถึงเลย

นี่คือคนแคระคนเดียว ใช้เวลาไม่ถึงวันคืน ผลิตสิ่งเหล่านี้ออกมาได้ด้วยตัวคนเดียว

"ยาน้ำพวกนี้จะมีประโยชน์มากในการปราบเจ้าปกครองสีเลือด"

"ข้าจดจำความดีความชอบของเจ้าไว้แล้ว"

"แต่"

"หยาซีโป๋เอิน"

"ข้ารู้ว่าเจ้าอยากแบ่งเบาภาระให้ข้า"

"แต่อาณาเขตของเรา ตอนนี้สถานการณ์ดีมาก"

"ยังไม่จำเป็นต้องให้เจ้าทำงานหนักขนาดนี้"

"อาณาเขตของเรา อนาคตจะสดใส ข้าหวังว่าอนาคตเช่นนั้น ทั้งเจ้าและข้าจะได้เห็นมัน"

"ไม่ใช่เจ้าเดินมาได้ครึ่งทาง แล้วล้มลงกลางทาง"

โจวโจวพูด

หยาซีโป๋เอินชะงักไป

จากนั้นใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม และพยักหน้าอย่างแรง

โจวโจวไม่ได้พูดอะไรมาก

เขาวางลูกพรสวรรค์เผ่าพันธุ์ระดับแพลทินัมสูงหนึ่งลูกและตำราทักษะเผ่าพันธุ์ควบคุมจิตหนึ่งเล่มลง จากนั้นบอกว่าผู้ช่วยที่ต้องการอยู่ในร้าน แล้วหมุนตัวเดินจากไป

……

ps: ต่อไปในช่วงหนังสือใหม่ เวลาอัพเดตจะเป็น 12 โมงเที่ยงและ 6 โมงเย็น