แม้ไม่มีชุดนักบวช / Even Without the Habit
"ในเงาแสงของพระเจ้า"
(หรือชื่อที่หนูนาเลือกในภายหลังได้นะคะ)
> หนูนาหญิงสาวจากครอบครัวธรรมดาในชนบท เริ่มต้นชีวิตใหม่หลังจบม.3 ด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความศรัทธา เธอขอเข้าสู่เส้นทางนักบวชหญิงคณะคามิลเลียน หวังอุทิศตนรับใช้ผู้ป่วยและสวดภาวนาเพื่อคนเจ็บไข้
แต่ชะตากลับพลิกผันเมื่อแม่ล้มป่วย หนูนาเลือกจะสละการฝึกหัดในคณะและกลับบ้าน มุ่งมั่นเรียนจบเทียบเท่า ม.6 และศึกษาต่อด้านผู้ช่วยพยาบาล จากนักฝึกหัดศาสนา เธอกลายเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยตัวเล็กตัวน้อย ทั้งเด็กติดเชื้อ และผู้สูงวัยที่ใกล้สิ้นลมหายใจ
เธอเผชิญทั้งรอยยิ้มและการสูญเสียมากมาย ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หากแต่เต็มไปด้วยดอกไม้เล็กๆ ที่เธอหยิบขึ้นมาจากน้ำตาของผู้อื่น และยังคงสวดในใจเงียบ ๆ แม้ไม่มีใครเห็น
ในวันที่เธอได้รับรางวัลเขียนนิยายระดับนานาชาติจากประเทศญี่ปุ่น บนเวทีอันสง่างาม ผู้คนไม่รู้ว่าหัวใจของเธอเคยห่มผ้าคลุมขาว เคยยืนข้างเตียงผู้ป่วย และเคยร้องไห้เงียบ ๆ ข้างร่างไร้ลมหายใจ
แต่สำหรับหนูนา—ความศรัทธาไม่เคยหายไป... มันแค่แปรรูปเป็นการกระทำ... และบทสวดที่อยู่ในมือแทนไม้กางเขน
เสียงเรียกจากข้างเตียง
ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเดินห่างจากกระแสเรียก...
และฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะได้กลับมาใกล้มันในรูปแบบที่ต่างไป
ตอนที่แม่ป่วย ฉันถอดผ้าคลุมออก...
ไม่ใช่เพราะหมดศรัทธา แต่เพราะศรัทธาของฉันสั่งให้เลือกกลับมาดูแลคนที่ฉันรัก
ฉันไม่ได้กลายเป็นนักบวชหญิงอย่างที่เคยหวัง
แต่ฉันได้กลายเป็น “ลูกสาว” ที่ดีที่สุดเท่าที่หัวใจของพระเจ้าจะอุ้มไว้ได้
ตั้งแต่นั้นมา ทุกมือที่ฉันจับ ทุกคำภาวนาที่ฉันสวดในใจ
ไม่ใช่เพราะหน้าที่อีกต่อไป แต่มันเป็นเพราะ “ความรัก”
ความรักที่เคยฝันว่าจะถวายให้พระเจ้า
วันนี้ ฉันขอมอบให้ผู้ป่วย คนชรา เด็กน้อย คนไร้ญาติ
— และตัวฉันเอง
> “เพราะความรักที่ไม่มีเงื่อนไขนั้น… เป็นบทสวดที่งดงามที่สุด”