Nasa Hospital kami for 3 months dahil sa chemotherapy ni Len hindi muna siya pumasok ng school pero ako pumasok parin ako tuwing monday and friday ako nakakauwi sa amin para mag pahinga dahil pagkauwi ko ay dumeresto agad ako sa Hospital dahil babantayan ko pa si Len
Nagising ako nang maramdaman kong nagising si Len
"Babe" sabi ko
"Kahit hindi mo sabihin alam kong pagod kana, Iwan mo na ako wag na natin pahirapan sarili natin, You don't deserve a girlfriend na iiwan kalang, kaya umuwi kana Mark" sabi niya sa akin at umiiyak
"Wag kang magisip ng ganyan dito lang ako sa tabi mo hindi kita iiwan" sabi ko
"Mark please gusto ko bago ako mawala makita kitang masaya" sabi niya
"Ikaw lang ang nagpapasaya sa akin Len ikaw lang ikaw ang lakas ko" sabi ko
"Paano pag 1 year nalng ako nasa mundo" Len
"Edi we have 365 days to be together" mark
"Paano pag 1 month nalng"Len
"Edi we have 30 days" mark
"Paano pag bukas nalng ang meron ako" len
"Edi we have 24 hours" mark
"Babe Ikaw na mismo nagsabi na mas importante ang ngayon" sabi ko
"May i have this dance" sabi ko
Inalalayan ko siya sa pag tayo dahil isa nalng ang paa niya
"If 24 hours nalng ang meron tayo, I will grab that, dahil susulitin natin ang mga oras na meron pa tayo" sabi ko sakanya habang magkadikit ang noo namin
Niyakap ko lang siya at onting galaw lang dahil hirap siya dahil isa nalng ang paa niya
Tapos na ang amputation ni Len hindi kasi kinaya ng chemo ang cancer niya kaya kaylangan niyang iamputate.